Kunstproject voor de Raad van Kinderbescherming te Arnhem

Adres: Kronenburgsingel 8/01, 6831EX Arnhem

Realisatie: 1999 

Opdrachtverstrekking: Rijksgebouwendienst in Den Haag


BESCHRIJVING VAN HET GEBOUW

Het deel van het gebouw waar de Raad van Kinderbescherming is gehuisvest bestaat uit 4 verdiepingen. Per verdieping 2 vleugels, per vleugel een grote gemeenschappelijke ruimte (ongeveer 16 x 8m) met daarom heen kantoren die in open verbinding staan met deze ruimte. De gemeenschappelijke ruimtes zijn door de gebruikers zelf ingericht waardoor iedere verdieping een specifiek eigen karakter heeft gekregen. Variërend van strakke sobere kantoormeubelen, designmeubelen tot felgekleurde en met tijgerprints beklede banken en stoelen. Op iedere verdieping zijn grote brede kasten bekleed met bamboe. De plafonds zijn kaal. Je kijkt tegen het beton en alle ventilatiekokers, ventilatoren en electra zijn zichtbaar. Een complex geheel. Om de aandacht af te leiden van het complexe buizensysteem aan het plafond is het kunstproject daarop gericht.

BESCHRIJVING VAN HET KUNSTPROJECT

Per gemeenschappelijke ruimte (7 vleugels) hangen in een reeks 5 glasplaten aan het plafond. Formaat 130cm breed en 35 cm hoog.

Techniek: Een serie bestaat uit 5 glasplaten. De glasplaten hangen ongeveer 2.20cm uit elkaar en zijn verdeeld over de hele ruimte. Ze creëren een eigen wereld aan het plafond. Door het transparante karakter, door het zandstraaleffect en de transparante zwart-wit foto's vormen ze een aparte wereld binnen deze complexe werkruimtes.

In de rechtervleugels staat op iedere reeks 5 keer hetzelfde kind in een andere houding. Als je er onderdoor loopt ervaar je een gesuggereerde beweging. Het kind staat in een halve cirkel. Een soort van eigen gevangenis. De kinderen zijn gefotografeerd op een onherkenbare manier. Van bovenaf. Het kind blijft anoniem.

Bij 3 series in de linkervleugels is één kind gefotografeerd, uitvergroot en horizontaal in drieën geknipt. Deze 3 delen hangen achter elkaar aan het plafond. Op de platen 4 en 5 is een herhaling van lijf en benen. Het hoofd hangt in het midden en vormt een geheel met de platen 1 en 2 alsook met 4 en 5. Doordat de foto's transparant zijn kun je op een bepaalde plek vanaf de ene kant in de gang maar ook vanaf de andere kant in de gang de laatste 3 glasplaten/foto's in één geheel bekijken. Er wordt een beweging gesuggereerd aan het plafond omdat de kinderen in beweging zijn. Dominique gooit met een bal. De bal hangt in het midden. Cleo is aan het touwtje springen en Nina zit op een schommel.

Verborgen leed: Het leed wat kinderen wordt aangedaan is voor een normaal mens nauwelijks of niet te bevatten. De ergste gevallen komen terecht bij de Raad van Kinderbescherming. Op het eerste gezicht normale kinderen kunnen slachtoffer zijn van incest, crimineel gedrag vertonen, verwaarloosd zijn of mishandeld worden, etc. Kinderen behoren in een liefdevolle omgeving opgevoed te worden. Waar ze beschermd worden, kunnen spelen, gewoon kind kunnen zijn. Lijden past niet bij kinderen. Het is vaak onzichtbaar en kinderen zullen het in veel gevallen angstvallig proberen te verbergen.

Inmiddels is de Raad van Kinderbescherming verhuisd naar een ander gebouw.




© Gery Bouw