BESCHRIJVING

Dit beeldend kunstproject visualiseert de uitgangspunten van het Kulturhusconcept. Door herhalingen aan te brengen worden de diverse onderdelen van het Sluziger Kulturhus met elkaar verbonden.
95 inwoners van Zwartsluis, van elk geboortejaar één, zijn opgenomen in dit kunstwerk.

Alle portretten hangen op leeftijd in de bibliotheek. Sommige portretten worden herhaald in andere onderdelen van het Kulturhus. Voor de 4500 inwoners van Zwartsluis zal er altijd wel een bekende geportretteerd zijn. Voor buitenstaanders zullen de portretten ook een gevoel van herkenning oproepen, geprojecteerd naar zichzelf of naar hun naaste omgeving. De levensloop wordt hiermee gevisualieerd.

De glasplaten hangen in een lange rij achter elkaar aan het plafond in een overgangsgebied met aan de linkerkant de boekenkasten en aan de rechterkant zithoek en leestafel. Ook het plafond gaat hier over van systeemplafond naar een schuine houten betimmering.

De boekenkasten met de kleurrijke boeken vormen een mooi tegenwicht tegenover de deels gezandstraalde glasplaten met daarop de transparante zwartwit foto's. Het geheel vormt een eigen aparte wereld boven het bibliotheekgebeuren. De lange reeks glasplaten creëert een ritme wat ook een zekere rust uitstraalt en tevens een blikvanger is als je binnenkomt. De glasplaten hangen 20 cm uit elkaar zodat als je er langs loopt er een leven van 0 jaar tot 96 jaar aan je voorbij trekt. Doordat je beweegt geven de doorzichtige portretten een steeds veranderende invalshoek.

In de 6 ruimtes die paralel lopen aan de bibliotheek zijn o.a. het kinderdagcentrum en radio Zwartsluis gevestigd. Deze ruimtes zijn van elkaar gescheiden dmv muren. Ongeveer in het midden van elke muur is een pilaar verwerkt met links en rechts daarvan een strook vertikaal glas. De pilaren zijn in een rij, evenwijdig aan elkaar geplaatst door het gebouw heen. Hierdoor is een doorkijk gecreëerd zodat je vanuit de eerste ruimte in de laatste ruimte kunt kijken.

De portretten die hier hangen zetten zich ook voort van de ene in de andere ruimte. De portretten zijn even breed als het glas naast de pilaar en hangen aan het plafond. 2 portretten in de ene ruimte en 2 in de ruimte ernaast. Zo vormen deze 4 portretten een geheel. In volgende ruimten hangen andere foto's zodat er een lange reeks ontstaat. In de portrettenreeks die in deze ruimtes hangen tot aan het bejaardenhuis toe is ook een lijn aanwezig. Bij de vooraan geplaatste instelling, het kinderdagverblijf hangen de oudste geportretteerde mensen. Deze reeks loopt af tot aan de kinderportretten bij het vertrek dat het dichts bij het bejaardenhuis is gesitueerd. De bejaardenportretten bij de kinderen en de baby- en kinderportretten bij de bejaarden geeft een mooi contrast met de gebruikers van de ruimten.

Het bejaardencentrum aan de ene kant en aanleunwoningen voor ouderen en woonunits voor geestelijk gehandicapten aan de andere kant zijn verbonden met 3 gangen. Aan beide zijden van zo'n gang bevindt zich op het raam een portret, 3 portretten boven elkaar. Op de 3e verdieping een portret van 2 van de ouderen. Op de 2e verdieping 2 portretten van middelbare leeftijd en op de 1e verdieping 2 kinderen. De sterk uitvergrote hoofden kijken per verdieping elkaar als het ware recht in de ogen.

In het bejaardencentrum hangen voor elkaar 4 keer 2 doorzichtige portretten voor een raam. Omdat de portretten voor elkaar hangen gaan ze een relatie met elkaar aan die steeds verandert bij het voorbijlopen van deze portretten. Daarnaast bevinden zich in dezelfde ruimte 2 perspex boeken met portretten van tieners.

TOEGEPASTE TECHNIEKEN

De glazen en perspex platen zijn gezandstraald met daarop digitale fotoprints gemonteerd.

© Gery Bouw